Με τον Vance και τον Elon Musk, ξαφνικά οι ιδέες επέστρεψαν στην πολιτική συζήτηση
Ίσως η πιο ενθαρρυντική εξέλιξη σε αυτές τις εκλογές να ήταν η μείωση της επιρροής των διεφθαρμένων κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης, που εργάστηκαν σκληρά για να την «πετύχουν».
Άρθρο του φιλελεύθερου πρώην Γερουσιαστή, Ron Paul, δημοσιευμένο στις 5/11/2024.
Οι φετινές προεδρικές εκλογές μπορεί να αποδειχθούν σημείο καμπής στην ιστορία, για λόγους τόσο καλούς, όσο και κακούς. Όποιος παρακολούθησε το debate μεταξύ των υποψηφίων του Ρεπουμπλικανικού και του Δημοκρατικού κόμματος δεν θα σχημάτισε την άποψη ότι ήταν μια μεγάλη μάχη ανταγωνιστικών πολιτικών αρχών και οραμάτων για το μέλλον. Ήταν μια εκστρατεία με ύβρεις και σφαίρες, όπου η μία υποψήφιος απέφευγε να συζητήσει για τις ιδέες με κάθε κόστος – και μάλιστα απέφευγε τα μέσα ενημέρωσης πάσει θυσία. Κι όπου ο άλλος υποψήφιος απέφυγε δύο απόπειρες δολοφονίας, ενώ παράλληλα απηύθυνε μια έντονα συναισθηματική ρητορική σε έναν εύλογα θυμωμένο ακροατήριο.
Ήταν μια προεκλογική εκστρατεία όπου, περισσότερο από ποτέ, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης εγκατέλειψαν εντελώς κάθε ιδέα ότι αποτελούν μια ουδέτερη πηγή πληροφόρησης και αντ' αυτού πήδηξαν μέσα στο ρινγκ στο πλευρό ενός υποψηφίου (σ.σ. της Κάμαλα Χάρις). Στο ένα debate μεταξύ των προεδρικών υποψηφίων, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης έφτασαν στο σημείο να κάνουν ζωντανά «διασταύρωση των δεδομένων» (fact-checking) για τον έναν υποψήφιο, ενώ στον άλλον έδωσαν το ελεύθερο να λέει ό,τι θέλει . Το «fact-checking» αποδείχθηκε ότι ήταν παραπληροφόρηση –κάτι στο οποίο διαπρέπουν τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης– ωστόσο έχουν αντιληφθεί εδώ και καιρό ότι, μέχρι τα πραγματικά γεγονότα να γίνουν γνωστά, οι άνθρωποι έχουν ήδη υιοθετήσει το ψέμα.
Σύμφωνα με το συντηρητικό Media Research, η κάλυψη των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης για την εκστρατεία του Τραμπ ήταν κατά 85% αρνητική, ενώ η κάλυψη της εκστρατείας της Χάρις ήταν κατά 78% θετική. Εάν αυτό είναι ακριβές, τότε εξηγεί γιατί το κοινό περιφρονεί τα μέσα ενημέρωσης.
Αυτό που έλειπε στην εκστρατεία ήταν η συζήτηση για τα πραγματικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ. Η καταστροφή που προκαλεί ο κρατικός παρεμβατισμός στην οικονομία μας, στις ζωές μας και στον υπόλοιπο κόσμο. Δεν έγινε λόγος για την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ και για το πώς βλάπτει τη μεσαία τάξη, βοηθά τους πλούσιους και τροφοδοτεί την πολεμική μηχανή.
Στη συνέχεια, στο τέλος της κούρσας, τα πράγματα απέκτησαν ενδιαφέρον. Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων για την θέση του Αντιπροέδρου, JD Vance, ανέφερε την περασμένη εβδομάδα ότι είχε καταλήξει στην άποψη ότι η Κεντρική Τράπεζα δεν ήταν η καλοπροαίρετη εξουσία που ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της ότι είναι. Δεν το είπε με αυτά ακριβώς τα λόγια, αλλά αυτό ήταν το νόημα. Στη συνέχεια, ο υποστηρικτής του Τραμπ, Έλον Μασκ, έκανε μια ανακοίνωση που αναμφίβολα τρομοκράτησε τον βάλτο του βαθέως κράτους της Ουάσιγκτον: Σε περίπτωση που ο Τραμπ του ανέθετε το έργο της αποδοτικότητας της κυβέρνησης, όπως υπονόησε, θα ξεκινούσε με πάταγο, περικόπτοντας δύο τρισεκατομμύρια δολάρια από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό!
Μάλιστα διασκεδάσαμε λίγο με αυτή την προοπτική. Αφού δημοσίευσα την ενθάρρυνσή μου στο Twitter/X του Μασκ, εκείνος απάντησε ότι θα χαιρόταν να ενώσω τις δυνάμεις μου μαζί του και να εντοπίσουμε τμήματα για περικοπές! Μολονότι το τελευταίο πράγμα που αναζητώ είναι μια ακόμα θέση εργασίας, με ενθαρρύνει αυτή η έκρηξη υποστήριξης και με χαρά θα βοηθήσω κάθε προσπάθεια για να διορθώσουμε το λάθος μονοπάτι που ακολουθούσε η χώρα – μια πορεία προς την πλήρη χρεοκοπία.
Ίσως η πιο ενθαρρυντική εξέλιξη σε αυτήν την εκλογική περίοδο να είναι η μείωση της επιρροής των διεφθαρμένων κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης, που εργάστηκαν σκληρά για να την «επιτύχουν». Όταν ο Έλον δημοσίευσε ένα αστείο μιμίδιο (meme) με εμάς τους δύο να κόβουμε το μέγεθος του κράτους στην πλατφόρμα του Twitter/X, συγκέντρωσε περίπου 50 εκατομμύρια προβολές! Συγκρίνετέ το με τη σταθερή μείωση της τηλεθέασης των κατεστημένων μμε. Μέσα από τα ερείπια των διαπλεκόμενων μέσων ενημέρωσης αναδύεται ένας εναλλακτικός τρόπος αναφοράς και ανάλυσης των γεγονότων της εποχής μας, κι αυτό τους τρελαίνει. Τέλεια.
Αρχικά δημοσιεύτηκε από το Ινστιτούτο Ron Paul.
Δείτε επίσης:
