Όταν το Ισραήλ επιτέθηκε στις ΗΠΑ: Η κρυφή ιστορία του USS Liberty
Tο κράτος του Ισραήλ είναι ο μόνος σύμμαχος που έχει επιτεθεί εκούσια σε πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ και δεν έχει υποστεί καμία απολύτως συνέπεια.
Ετικέτες: Ιστορία, Πόλεμος
Άρθρο του Ράιαν ΜακΜέικεν, δημοσιευμένο στις 12/12/2024 από το Mises Institute.
Η πρόσφατη καταστροφή του συριακού καθεστώτος, το οποίο αντικαταστάθηκε από Ισλαμιστές και Τζιχαντιστές, μας υπενθυμίζει ότι το αμερικανικό κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής στην Ουάσιγκτον συνεχίζει να εκτελεί τις εντολές του Κράτους του Ισραήλ, το οποίο ασκεί την επιρροή του μέσω μιας από τις πιο καλά χρηματοδοτούμενες και εκτεταμένες προσπάθειες άσκησης πίεσης που έχει γνωρίσει ποτέ η Ουάσιγκτον. Η κρυφή συμμαχία τρομοκρατών Σύριων ανταρτών, Ισραηλινών και Αμερικανών είναι απλώς η τελευταία εκδήλωση αυτής της λειτουργικής σχέσης.
Για περισσότερα από τριάντα χρόνια, οι ΗΠΑ έχουν επανειλημμένα διαθέσει αμερικανικά στρατεύματα και δημόσια κονδύλια για να εκτελέσουν τις εντολές του Τελ Αβίβ δίχως κανένα όφελος για τους απλούς Αμερικανούς. Ο πόλεμος του Ιράκ - με τις χιλιάδες απώλειες Αμερικανών - οι ατελείωτοι πόλεμοι με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ο πιθανός πόλεμος στο Ιράν και η αμερικανική συμμαχία με τους τζιχαντιστές στη Συρία, βρίσκονται όλα στην υπηρεσία του ισραηλινού κράτους. Τρισεκατομμύρια έχουν πλέον σταλεί για τη χρηματοδότηση διαφόρων πολεμικών προσπαθειών για το ισραηλινό κράτος, ένα ξένο, παρασιτικό κράτος, που καλεί συνεχώς τους Αμερικανούς να μοχθούν και να πεθαίνουν προς όφελός του.
Οι προσπάθειες της ισραηλινής προπαγάνδας και άσκησης πίεσης υπήρξαν τόσο επιτυχημένες, στην πραγματικότητα, που οι φιλοϊσραηλινοί Αμερικανοί συχνά αναφέρονται στο Ισραήλ ως «τον μεγαλύτερο σύμμαχό μας». Ωστόσο, το Κράτος του Ισραήλ είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγή για τους κινδύνους που εγκυμονεί η δέσμευση ζωών Αμερικανών και κονδυλίων στην υπηρεσία ενός ξένου κράτους που δεν προσφέρει τίποτα όσον αφορά την πραγματική υπεράσπιση της πατρώας αμερικανικής γης.
Ως ένα μόνο παράδειγμα της προδοσίας αυτού του υποτιθέμενου συμμάχου, είναι πάντα χρήσιμο να θυμόμαστε ότι το Κράτος του Ισραήλ είναι ο μόνος σύμμαχος που έχει επιτεθεί εκούσια σε πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ και δεν έχει υποστεί καμία απολύτως συνέπεια για την επίθεση. Μιλάω, φυσικά, για την ισραηλινή επίθεση στο USS Liberty το 1967, μια επίθεση για την οποία οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν τώρα ότι ήταν σκόπιμη και η οποία ενδεχομένως να είχε σκοπό να αποτελέσει έναν ψευδή συναγερμό, για να κάνουν τις ΗΠΑ να κηρύξουν πόλεμο στην Αίγυπτο. Τότε, όπως και τώρα, το Τελ Αβίβ έκανε αυτό που συνηθίζει να κάνει: θυσίασε απλούς Αμερικανούς και λεηλάτησε το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ.
Ο Έρικ Μαργκόλις αφηγείται τα βασικά γεγονότα εκείνης της ημέρας:
Την τέταρτη ημέρα του Αραβοϊσραηλινού πολέμου του 1967, το πλοίο πληροφοριών «USS Liberty» έπλεε αργά σε διεθνή ύδατα, 14 μίλια ανοιχτά της χερσονήσου του Σινά. Ισραηλινές τεθωρακισμένες δυνάμεις έτρεχαν βαθιά στο Σινά καταδιώκοντας τον υποχωρούντα αιγυπτιακό στρατό.
Το «Liberty», ένα φορτηγό πλοίο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, είχε μετατραπεί σε σκάφος πληροφοριών από την άκρως απόρρητη Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ και ήταν εξοπλισμένο με τους πιο σύγχρονους πομπούς και ηλεκτρονικό εξοπλισμό αναχαίτισης. Το πλοίο ήταν γεμάτο κεραίες και ηλεκτρονικά «αυτιά», συμπεριλαμβανομένου του TRSSCOMM, ενός συστήματος που παρείχε υποκλοπές σε πραγματικό χρόνο στην Ουάσινγκτον, ανακλώντας μια δέσμη μικροκυμάτων στη Σελήνη.
Το «Liberty» είχε μεταφερθεί εσπευσμένα στο Σινά για να παρακολουθεί τις επικοινωνίες των εμπόλεμων μερών στον Τρίτο Αραβοϊσραηλινό Πόλεμο: του Ισραήλ και των εχθρών του, της Αιγύπτου, της Συρίας και της Ιορδανίας.
Στις 08:00, στις 8 Ιουνίου 1967, οκτώ ισραηλινές αναγνωριστικές πτήσεις πέταξαν πάνω από το «Liberty», στο οποίο κυμάτιζε μια μεγάλη αμερικανική σημαία. Στις 14:00, κύματα ισραηλινών μαχητικών-βομβαρδιστικών Mystere και Mirage-III σε χαμηλές πτήσεις επιτέθηκαν επανειλημμένα στο αμερικανικό πλοίο με ρουκέτες, ναπάλμ και κανόνια. Οι αεροπορικές επιθέσεις διήρκεσαν 20 λεπτά, επικεντρώνοντας στις ηλεκτρονικές κεραίες και τα δορυφορικά πιάτα του πλοίου. Το «Liberty» τυλίχθηκε στις φλόγες, με απότομη κλίση. Οκτώ μέλη του πληρώματός του κείτονταν νεκρά και εκατό σοβαρά τραυματισμένα, συμπεριλαμβανομένου του καπετάνιου, του Πλοιάρχου William McGonagle.
Στις 14:24, τρεις ισραηλινές τορπιλάκατοι επιτέθηκαν, καταστρέφοντας το φλεγόμενο «Liberty» με βλήματα 20 χιλιοστών και 40 χιλιοστών. Στις 14:31, μια ισραηλινή τορπίλη χτύπησε το μέσο του «Liberty», ακριβώς εκεί που βρίσκονταν τα συστήματα των πομπών μετάδοσης πληροφοριών. Είκοσι πέντε ακόμη Αμερικανοί σκοτώθηκαν.
Ισραηλινές κανονιοφόροι περικύκλωσαν το τραυματισμένο «Liberty», πυροβολώντας μέλη του πληρώματος που προσπαθούσαν να καταπολεμήσουν τις πυρκαγιές. Στις 15:15, το πλήρωμα διατάχθηκε να εγκαταλείψει το πλοίο. Τα ισραηλινά πολεμικά πλοία πλησίασαν και έριξαν πυρά με πολυβόλα στις γεμάτες σωσίβιες λέμβους, βυθίζοντας δύο. Καθώς οι Αμερικανοί ναύτες σφαγιάζονταν εν ψυχρώ, μια αποστολή διάσωσης από αεροσκάφη του Έκτου Στόλου των ΗΠΑ ματαιώθηκε μυστηριωδώς κατόπιν εντολής του Λευκού Οίκου.
Αν και οι Ισραηλινοί σκότωσαν 34 Αμερικανούς ναύτες και τραυμάτισαν άλλους 171, η άμεση αντίδραση των ΗΠΑ ήταν να το αγνοήσουν. Ή, όπως το συνοψίζει ο (ιστορικός της Αυστριακής Σχολής) Ραλφ Ράικο :
Κανονικά, μια τέτοια επίθεση θα οδηγούσε σε κατάσταση πολέμου. Στην προκειμένη περίπτωση αυτό δεν συνέβη, επειδή, μεταξύ άλλων λόγων, η θέση του Προέδρου Λίντον Τζόνσον ήταν, σύμφωνα με έναν ναύαρχο του Αμερικανικού Ναυτικού, «ότι δεν τον ένοιαζε αν το πλοίο βυθιζόταν, δεν θα έθετε σε δύσκολη θέση τους συμμάχους του».
Επιπλέον, η κριτική στο Κράτος του Ισραήλ θα σήμαινε ότι θα ενοχλούσαμε μια σημαντική εκλογική περιφέρεια και έναν σημαντικό οικονομικό υποστηρικτή του Δημοκρατικού Κόμματος.
Ο σκοπός της επίθεσης στο Liberty παραμένει υπό συζήτηση. Ο Margolis παρέχει κάποιες πιθανότητες πέρα από τη θεωρία του ψευδούς συναγερμού:
Γιατί το Ισραήλ προσπάθησε να βυθίσει ένα πολεμικό πλοίο του ευεργέτη και συμμάχου του; Πιθανότατα επειδή οι υποκλοπές του «Liberty» αντέκρουαν κατηγορηματικά τον ισχυρισμό του Ισραήλ, που διατυπώθηκε στην αρχή του πολέμου στις 5 Ιουνίου, ότι η Αίγυπτος είχε επιτεθεί στο Ισραήλ και ότι η μαζική αεροπορική επίθεση του Ισραήλ σε τρία αραβικά έθνη ήταν αντίποινα. Στην πραγματικότητα, το Ισραήλ ξεκίνησε τον πόλεμο με μια καταστρεπτική αιφνιδιαστική επίθεση τύπου Περλ Χάρμπορ, η οποία έπιασε τους Άραβες στον ύπνο και κατέστρεψε ολοσχερώς τις αεροπορικές τους δυνάμεις.
Το Ισραήλ ετοιμαζόταν επίσης να επιτεθεί στη Συρία για να καταλάβει τα στρατηγικά της Υψίπεδα του Γκολάν. Η Ουάσινγκτον προειδοποίησε το Ισραήλ να μην εισβάλει στη Συρία, η οποία είχε παραμείνει ανενεργή όσο το Ισραήλ πολεμούσε την Αίγυπτο. Ο Μπάμφορντ λέει ότι η επίθεση του Ισραήλ εναντίον της Συρίας αναβλήθηκε απότομα όταν το «Liberty» εμφανίστηκε στα ανοιχτά του Σινά και στη συνέχεια ξεκίνησε μόλις το πλοίο τέθηκε εκτός μάχης. Ο ισχυρισμός του Ισραήλ ότι η Συρία του είχε επιτεθεί θα μπορούσε να είχε διαψευσθεί από το «Liberty».
Το πιο σημαντικό είναι ότι οι υποκλοπές του «Liberty» μπορεί να έδειχναν ότι το Ισραήλ εκμεταλλεύτηκε την απότομα αυξανόμενη αραβοϊσραηλινή ένταση τον Μάιο-Ιούνιο του 1967 για να ξεκινήσει έναν μακροχρόνιο πόλεμο με στόχο την εισβολή και την προσάρτηση της Δυτικής Όχθης, της Ιερουσαλήμ, του Γκολάν και του Σινά.
Στις μέρες μας, το περιστατικό γενικά αγνοείται και, μετά από εκείνη την απρόκλητη επίθεση του Τελ Αβίβ, το αμερικανικό καθεστώς έχει παραδώσει στο Ισραήλ περισσότερα από 250 δισεκατομμύρια δολάρια από τα χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων. Πράγματι, μέχρι το 1974, το Ισραήλ είχε γίνει ο νούμερο ένα αποδέκτης στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας των ΗΠΑ, όλα αυτά χωρίς κανένα απτό όφελος για τους απλούς Αμερικανούς, που πληρώνουν τον λογαριασμό. Αυτή είναι η φυσιογνωμία του μεγαλύτερου «συμμάχου» της Αμερικής.
