Πώς η ανίερη συμμαχία ακροαριστεράς-Μακρόν εξουδετέρωσε την καθαρή πρωτιά της Δεξιάς στη Γαλλία
Στην πραγματικότητα, με ποσοστό 37% η Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν τερμάτισε πρώτη, λαμβάνοντας 4% περισσότερο από ό,τι στον πρώτο γύρο.
Άρθρο του Robert Kogon, δημοσιευμένο στις 22 Ιουλίου 2024 από το Brownstone Institute. Χρόνος ανάγνωσης 3’.
Τι συνέβη λοιπόν στις γαλλικές βουλευτικές εκλογές το περασμένο Σαββατοκύριακο; Πώς η Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν, της μεγάλης νικήτριας στον πρώτο γύρο των εκλογών το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, έχοντας συγκεντρώσει σχεδόν το ένα τρίτο όλων των ψήφων, κατέληξε να χωλαίνει στη γραμμή του τερματισμού στην τρίτη θέση, πολύ πίσω από τον μεγάλο νικητή του δεύτερου γύρου: την συμμαχία Αριστεράς/Ακροαριστερές «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» του Jean-Luc Mélenchon;
Η λύση σε αυτό το αίνιγμα βρίσκεται στη σιωπηρή εκλογική συμφωνία μεταξύ της συμμαχίας του Μελανσόν και της φαινομενικά «κεντρώας» συμμαχίας του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, την οποία ανέλυσα στο τελευταίο μου άρθρο εδώ, και τις ιδιαιτερότητες του συστήματος ψηφοφορίας της Γαλλίας.
Διότι, παρόλο που το γαλλικό σύστημα περιλαμβάνει δύο γύρους ψηφοφορίας, ο δεύτερος γύρος δεν αποτελείται απλώς από επαναληπτικούς γύρους μεταξύ των δύο κορυφαίων ψηφοφόρων σε κάθε εκλογική περιφέρεια. Χρησιμοποιείται, αντίθετα, ένα ελάχιστο ποσοστιαίο όριο (το 12,5% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων) για να καθοριστεί ποιος πληροί τις προϋποθέσεις για τον δεύτερο γύρο. Ως εκ τούτου, υπάρχουν πολύ συχνά «τριγωνικές» τριμερείς απορροές, ακόμη και τετραμερείς απορροές μερικές φορές. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρξει διάσπαση ψήφων μεταξύ υποψηφίων ή κομμάτων με ιδεολογικές ή προγραμματικές συγγένειες, τόσο στον δεύτερο γύρο όσο και στον πρώτο.
Ακριβώς για να αποφευχθεί μια τέτοια διάσπαση ψήφων –και έτσι να εξασφαλιστεί η ήττα των υποψηφίων της Εθνικής Συσπείρωσης– οι συμμαχίες Μακρόν και Μελανσόν συνήψαν την εκλογική τους συμφωνία, με 130 υποψηφίους του «Νέου Λαϊκού Μετώπου» και 81 υποψηφίους «Μακρονιστές» να αποχωρούν από τις απορροές του 2ου γύρου.
Ωστόσο, το κόμμα με τις μεγαλύτερες ιδεολογικές και προγραμματικές συγγένειες με την Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν, δηλαδή το παραδοσιακό συντηρητικό κόμμα «Οι Ρεπουμπλικάνοι», αρνήθηκε να συνάψει παρόμοια συμφωνία με την Εθνική Συσπείρωση και ομοίως να αποσύρει τους λιγότερο καταξιωμένους υποψηφίους του. Αν το είχε κάνει, ένα μεγάλο μέρος των ψήφων αυτών των υποψηφίων θα είχε πάει αναμφίβολα στους υποψηφίους της Εθνικής Συσπείρωσης στον δεύτερο γύρο.
Αυτό σίγουρα δεν θα ήταν αρκετό ώστε η Εθνική Συσπείρωση να αποκτήσει την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση που θα χρειαζόταν για να σχηματίσει κυβέρνηση. Αλλά πιθανότατα θα ήταν αρκετό για να εξασφαλίσει την σχετική πλειοψηφία της Εθνικής Συσπείρωσης στην Εθνοσυνέλευση, καθιστώντας το κόμμα νικητή του δεύτερου γύρου των εκλογών και όχι τον «απρόσμενα ηττημένο».
Στην πραγματικότητα, όπως και στον πρώτο γύρο, η Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν τερμάτισε πρώτη ως προς το ποσοστό των ψήφων των υποψηφίων ή των συμμάχων της. Η Εθνική Συσπείρωση και οι σύμμαχοί της συγκέντρωσαν το 37% των ψήφων: αύξηση 4% σε σύγκριση με τον πρώτο γύρο. Το «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» του Μελανσόν τερμάτισε μακράν δεύτερο, με σχεδόν το 26% των ψήφων (-2%). Η προεδρική συμμαχία «Μαζί» του Μακρόν ήταν τρίτη σε ψήφους με 23% (+3%).
Παρ’ όλα αυτά – χάρη στο «σύμφωνο μη επίθεσης» μεταξύ Μακρόν και Μελανσόν και την άρνηση των Ρεπουμπλικανών να συνάψουν ανάλογη συμφωνία με την Εθνική Συσπείρωση– ο μακράν δεύτερος, το «Μέτωπο» του Μελανσόν, κατέληξε με τον μεγαλύτερο αριθμό εδρών στην Εθνοσυνέλευση: 182. Ο τρίτος, η προεδρική συμμαχία του Μακρόν, έλαβε τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό εδρών: «υπέρβαση των προσδοκιών» και λαμβάνοντας 163 έδρες. Και η Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν κι οι σύμμαχοί της, παρά το γεγονός ότι έλαβαν τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων, έλαβαν μόνο την τρίτη θέση σε αριθμό εδρών στην Εθνοσυνέλευση: 143.
Οι Ρεπουμπλικάνοι πήραν μόλις το 5% των ψήφων (-5%). Αλλά αυτό ήταν αρκετό για να εμποδίσει την Εθνική Συσπείρωση από το να αποκτήσει πολλές έδρες στην Εθνοσυνέλευση και για να δώσει αυτή την πλειοψηφία στο αριστερό/ακροαριστερό «Νέο Λαϊκό Μέτωπο», ανοίγοντας έτσι πιθανώς τον δρόμο προς την εξουσία στον Ζαν-Λικ Μελανσόν και στο συνονθύλευμα κεντροαριστερών, κομμουνιστών, Πρασίνων, Ισλαμιστών, Antifa και άλλων διαφόρων ριζοσπαστών.
Σε τελική ανάλυση, οι συντηρητικοί «Ρεπουμπλικάνοι» μετέτρεψαν την Λεπέν σε ηττημένη και τον Ζαν-Λικ Μελανσόν σε νικητή.
Δείτε επίσης:
Robert Kogon είναι το ψευδώνυμο ενός ευρέως γνωστού δημοσιογράφου που καλύπτει τα ευρωπαϊκά θέματα.