Όχι πια σεξ! Oι μετεκλογικά απογοητευμένες Αμερικανίδες αναβιώνουν την Λυσιστράτη
Η άμβλωση ήταν ουσιαστικά το μόνο καθαρά διατυπωμένο θέμα της προεδρικής εκστρατείας των Δημοκρατικών το 2024 -τουλάχιστον μέχρις ότου η ρητορική τους να μετατραπεί στο σύνθημα «ο Τραμπ είναι ναζί».
Ετικέτες: Πολιτισμός
Άρθρο της Jane L. Johnson, δημοσιευμένο στις 15/11/2024.
Στον απόηχο της αποφασιστικής νίκης του Ντόναλντ Τραμπ επί της Καμάλα Χάρις στις 5 Νοεμβρίου, εκατομμύρια Αμερικανίδες —ειδικά αυτές της Generation Z, γεννημένες μεταξύ 1997 και 2012, ηλικίας 12 έως 27 ετών—είναι απελπισμένες και απογοητευμένες που η επικεντρωμένη στις αμβλώσεις πολιτική εκστρατεία των Δημοκρατικών δεν έπεισε περισσότερους ψηφοφόρους να επιλέξουν την Χάρις. Είναι πεπεισμένοι ότι η ελευθερία τους, («δικό μου το σώμα, δική μου η επιλογή»), τους έχει κλαπεί με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου το 2022 στην υπόθεση Dobbs vs. Jackson Women’s Health Organization.
Η χονδροειδής, μονοθεματική εκστρατεία των Δημοκρατικών που επικεντρώθηκε στις αμβλώσεις αγνόησε εντελώς την πραγματικότητα ότι η απόφαση της υπόθεσης Dobbs εκχώρησε την πολιτική των αμβλώσεων πίσω στις πενήντα Πολιτείες - όπου βρισκόταν ανέκαθεν ιστορικά - και ότι πολλές Πολιτείες ήδη εγκρίνουν αρκετά ανεκτικούς νόμους υπέρ της επιλογής των αμβλώσεων. Η άμβλωση ήταν ουσιαστικά το μόνο καθαρά διατυπωμένο θέμα της προεδρικής εκστρατείας των Δημοκρατικών το 2024 - τουλάχιστον μέχρι που η ρητορική της προεκλογικής εκστρατείας μετατράπηκε κάποια στιγμή στο σύνθημα «Ο Τραμπ-είναι-φασίστας-και-ναζί», το οποίο προφανώς λίγοι ψηφοφόροι πίστεψαν ότι ήταν είτε αληθινό είτε αποκαλυπτικό, ή ακόμα και ενδιαφέρον, γιατί τα είχαν ακούσει όλα αυτά κατά την πρώτη του θητεία. Και για να κατευνάσει τους φόβους των ψηφοφόρων, ο Ντόναλντ Τραμπ υποστήριξε ότι δεν θα υπέγραφε καν την ομοσπονδιακή νομοθεσία που απαγορεύει τις αμβλώσεις.
Να περάσει το «Κίνημα 4Β»
Ωστόσο, τώρα αυτή η γενιά νέων γυναικών —που θρηνεί για την απώλεια της «ελευθερίας» της άμβλωσης (μια λέξη-κλειδί στην εκστρατεία της Χάρις)— μπορεί να έχει ανακαλύψει έναν τρόπο αντεκδίκησης εναντίον άλλων τμημάτων του αμερικανικού πληθυσμού, ιδιαίτερα εναντίον των νεαρών ανδρών της δικής τους γενιάς, πολλών εκ των οποίων ψήφισαν Ρεπουμπλικάνους σε αυτές τις εκλογές. Είναι σαν οι γυναίκες της Γενιάς Z να είπαν: «Εντάξει, θέλετε να μας στερήσετε την «ελευθερία» μας, απλά περιμένετε μέχρι να σας δείξουμε τι έχουμε στα μανίκια μας για να καταστρέψουμε την δική σας ελευθερία».
Η εκδίκησή τους κατά των ανδρών έχει ως πρότυπο το Κίνημα 4Β στη Νότια Κορέα. Το «B» είναι συντομογραφία της λέξης «όχι» στα κορεατικά και το «4» αναφέρεται στις τέσσερις αρχές του. Αυτό το κίνημα κερδίζει απήχηση μεταξύ των φεμινιστριών στις ΗΠΑ, κερδίζοντας την προσοχή στα κατεστημένα μέσα ενημέρωσης, όπως το CBS News και η Washington Post, αφού πρώτα απογειώθηκε στο TikTok όταν ο Τραμπ κέρδισε μια δεύτερη θητεία. Το κίνημα 4Β αποτελείται από τέσσερις κατευθυντήριες γραμμές άρνησης —όχι σεξ, όχι ραντεβού με άνδρες, όχι γάμος με άντρες, όχι μωρά. Οι υποστηρίκτριές του ισχυρίζονται ότι είναι η κατάλληλη τιμωρία για τους νεαρούς άνδρες που ψήφισαν τον Τραμπ στις πρόσφατες εκλογές.
Οι νεαρές γυναίκες που υποστήριξαν την Χάρις όχι μόνο τηρούν τις κατευθυντήριες γραμμές του 4Β, αλλά ξυρίζουν επίσης το κεφάλι τους και ισχυρίζονται ότι οι πλατωνικές ή λεσβιακές σχέσεις μπορεί να τους ταιριάζουν καλύτερα τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Κάποιες υποστηρίζουν ακόμη και το να προχωρήσουν περαιτέρω,στη συλλογική υστερεκτομή, ενώ άλλες χωρίζουν με τους Ρεπουμπλικάνους φίλους τους που ψήφισαν Τραμπ.
Οι γυναίκες που υπερασπίζονται το κίνημα σχολιάζουν ότι, «οι νέοι άνδρες περιμένουν σεξ, αλλά θέλουν επίσης να μην έχουμε πρόσβαση στην έκτρωση. Δεν μπορούν να έχουν και τα δύο» και, «οι νέες γυναίκες δεν θέλουν να έχουν οικειότητες με άντρες που δεν αγωνίζονται για τα δικαιώματα των γυναικών: αυτό δείχνει ότι δεν μας σέβονται». Το για πόσο καιρό αυτές οι γυναίκες θα στερούν τις χάρες τους από τους νέους άνδρες δεν είναι ξεκάθαρο, αφού, σε αυτό το χρονικό σημείο, μοιάζει να είναι απλά μια άμεση αντίδραση στα εκλογικά αποτελέσματα. Ωστόσο, εκείνες ισχυρίζονται ότι θα ακολουθήσουν αυτήν την πολιτική για τα επόμενα τέσσερα τουλάχιστον χρόνια.
Άλλοι παρατηρούν ότι, κατά ειρωνικό τρόπο, αυτή η στάση θα μπορούσε να θεωρηθεί ως επιστροφή στις παραδοσιακές σχέσεις ανδρών-γυναικών, με την μείωση της έμφασης στις σχέσεις της μιας βραδιάς με πολυάριθμους σεξουαλικούς συντρόφους και ταυτόχρονα με μια εκ νέου έμφαση στο να έχουν οικειότητα μόνο με άνδρες που σέβονται τις γυναίκες.
Δεν είναι η πρώτη φορά
Η αμερικανική παραλλαγή αυτού του κινήματος ακούγεται σαν οι γυναίκες να «απεργούν» εναντίον των ανδρών, και στην πραγματικότητα δεν είναι η πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία που αυτή η ιδέα περνάει απ’ το μυαλό των γυναικών. Ο αρχαίος Έλληνας θεατρικός συγγραφέας Αριστοφάνης, γεννημένος το 445 π.Χ., έγραψε τη σατυρική κωμωδία «Λυσιστράτη», που πρωτοπαρουσιάστηκε το 411 π.Χ. Το έργο παρουσίαζε γυναίκες που ορκίστηκαν να απέχουν απ’ το σεξ, ώστε να διαμαρτυρηθούν για τον Πελοποννησιακό Πόλεμο μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης. Ο βασικός χαρακτήρας του έργου - μια γυναίκα που ονομαζόταν Λυσιστράτη - οργάνωσε τις γυναίκες να απέχουν από το σεξ, έως ότου οι άνδρες και οι γυναίκες να καταλήξουν σε μια συμφωνία ειρήνης για τον τερματισμό των πολέμων. Σε κάποιο βαθμό, αυτό το θεατρικό έργο προμήνυε τον φεμινισμό, δίνοντας εξουσία στις γυναίκες και καθιστώντας τες εκείνες υπεύθυνες για τις πολιτικές αποφάσεις. Το έργο -μετά από πολλά ευτράπελα και πολλές κωμικές σκηνές σε όλες τις πράξεις του, συμπληρωμένες με χορικά- τελειώνει με τις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου και την επανέναρξη των σεξουαλικών σχέσεων, φέρνοντας έτσι την παράσταση σ’ ένα αίσιο τέλος.
Συνεχίζοντας στον σημερινό κόσμο, μια πιο τρομερή έκβαση της παραλλαγής της «Λυσιστράτης» του 2024 μπορεί τελικά να προκύψει από ό,τι οι απειλές για σεξουαλική απεργία της Γενιάς Z, αν και αυτή η τροπή πρέπει να περιμένει μερικά χρόνια, ή ίσως δεκαετίες, για να εκτιμηθούν οι πιθανές επιπτώσεις στα ποσοστά γεννήσεων και γονιμότητας. Αυτό που γνωρίζουμε σ’ αυτό το σημείο είναι ότι οι άνδρες και οι γυναίκες είναι πολωμένοι πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι το χάσμα των φύλων στην Αμερική αναδιαμόρφωσε τις εκλογές του 2024, με την πλειοψηφία των νεαρών γυναικών ψηφοφόρων -αλλά λιγότερους από τους μισούς νεαρούς άνδρες ψηφοφόρους- να υποστηρίζουν την Kamala Harris. Τα exit poll μετά τις εκλογές υποστηρίζουν αυτά τα προηγούμενα αποτελέσματα των ερευνών.
O πιθανός αντίκτυπος από την τήρηση του Κινήματος 4Β
Βραχυπρόθεσμα, το Κίνημα 4Β μπορεί να παράγει δείκτες, όπως περισσότερα διαζύγια μεταξύ ζευγαριών στα οποία οι σύζυγοι είναι ταγμένοι σε αντίπαλα πολιτικά κόμματα. Ή αυξανόμενο αριθμό νεαρών γυναικών με ξυρισμένα κεφάλια. Ή ότι πολύ περισσότερες νεαρές γυναίκες από ό,τι στο παρελθόν θα πάρουν βάρος (ή δεν θα προσπαθήσουν να χάσουν βάρος), δεν θα χρησιμοποιούν μακιγιάζ, ή δεν θα προσπαθούν να είναι πιο ελκυστικές για τους άντρες με το ντύσιμο ή τη συμπεριφορά τους.
Όσον αφορά τα πιο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, εάν οι γυναίκες της Generation Z πραγματοποιήσουν πραγματικά τις απειλές τους να ασκήσουν τις τέσσερις εντολές «όχι» του Κινήματος 4Β τα επόμενα τέσσερα χρόνια, και ίσως ακόμη και μετά από αυτό το χρονικό όριο, μια λογική εικασία μπορεί να είναι μια περαιτέρω μείωση στη γονιμότητα και τα ποσοστά γεννήσεων στις ΗΠΑ. Αυτό θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την αύξηση του πληθυσμού, την οικονομική ανάπτυξη και το μέλλον των κρατικών προγραμμάτων μεταβίβασης οικονομικών πόρων μεταξύ γενεών, όπως η Κοινωνική Ασφάλιση και το Medicare. Αυτά τα προγράμματα βρίσκονται επί του παρόντος σε κίνδυνο για τις μελλοντικές γενιές, καθώς τα καταπιστευματικά ταμεία τους αντιμετωπίζουν την αναμενόμενη αφερεγγυότητα εντός περίπου δέκα ετών, εάν το Κογκρέσο δεν λάβει μέτρα για να αποτρέψει αυτό το αποτέλεσμα.
Ο πληθυσμός της Γενιάς Ζ των ΗΠΑ -τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες- ανέρχεται συνολικά σε σχεδόν 70 εκατομμύρια, πάνω από το ένα πέμπτο ολόκληρης της χώρας. Οι επιπόλαιοι ισχυρισμοί και οι απειλές από τις νεαρές γυναίκες της Γενιάς Z μπορεί να προμηνύουν σημαντικές αναδιαρθρώσεις και κοινωνικές επιπτώσεις στο μέλλον. Οι περισσότεροι από εμάς θα υποθέταμε ότι οι πρόεδροι που δημιούργησαν την Κοινωνική Ασφάλιση και το Medicare - ο Franklin Delano Roosevelt και ο Lyndon Baines Johnson, αντίστοιχα - δεν είχαν προβλέψει ότι αυτό το πιθανό δημογραφικό πρόβλημα θα μπορούσε να καταδικάσει τα αγαπημένα τους προγράμματα μεταφοράς οικονομικών πόρων, που έχουν μακροπρόθεσμη σημασία για τους Αμερικανούς της σημερινής εποχής και τις μελλοντικές γενιές.
Η οικονομική επιτυχία και των δύο αυτών προγραμμάτων μεταφοράς μεταξύ των γενεών εξαρτάται από τη διατήρηση της δημογραφικής ισορροπίας της χώρας από τη μια γενιά στην άλλη. Αν δεν υπάρξει προσεκτική σκέψη στο εγγύς μέλλον για τη μεταρρύθμιση της Κοινωνικής Ασφάλισης και του Medicare, το παλιό ρητό ότι «τα δημογραφικά είναι το πεπρωμένο» μπορεί να στοιχειώσει το μέλλον, καθώς οι Αμερικανοί θα μεγαλώνουν από τα παραγωγικά τους χρόνια τους προς τα χρόνια της συνταξιοδότησης.
Δείτε επίσης:
