Η γλώσσα κι ο πολιτικός συμβολισμός ως μια φιλελεύθερη στρατηγική
Οι λέξεις και τα σύμβολα έχουν αποδειχθεί ισχυρά εργαλεία για τους σοσιαλιστές και οι φιλελεύθεροι πρέπει να αρχίσουν να τα χρησιμοποιούν κι εκείνοι συστηματικά.
Ετικέτες: Στρατηγική, Φιλελευθερισμός
Άρθρο του Αντρέας Γκράναθ, δημοσιευμένο στις 19/05/2022 από το Mises Institute.
Η χρήση των συμβόλων και της γλώσσας για τη διάδοση ιδεολογιών εφαρμόζεται εδώ και χιλιάδες χρόνια. Τα πρώτα σύμβολα που αναπαριστούν ιδέες ήταν θρησκευτικά και χρησιμοποιούνταν για τη διάδοση των διδασκαλιών των διάφορων θεοτήτων. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα άρχισαν να εμφανίζονται τα πολιτικά σύμβολα και σήμερα σχεδόν κάθε πολιτικό κόμμα και ιδεολογία έχει το δικό του. Τα σύμβολα μοιράζονται το ίδιο πλεονέκτημα με τις εικόνες - δηλαδή, αξίζουν όσο χίλιες λέξεις. Μόνο μέσω της επαναλαμβανόμενης θέασης τα σύμβολα εξυπηρετούν τον σκοπό τους.
Δεν έχει σημασία αν οι θεατές γνωρίζουν τι αντιπροσωπεύουν τα σύμβολα ή όχι. Εάν γνωρίζουν την έννοια ενός συμβόλου και συμφωνούν με αυτό που αντιπροσωπεύει, πιθανότατα θα ενισχύσει τις πεποιθήσεις τους. Για όσους δεν συμφωνούν με αυτό που αντιπροσωπεύει το σύμβολο, θα μπορούσε να τους αλλάξει γνώμη ή τουλάχιστον να τους κάνει να το συνηθίσουν. Εάν οι θεατές δεν είναι εξοικειωμένοι με ένα συγκεκριμένο σύμβολο, τότε σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να ξυπνήσει μια συγκεκριμένη περιέργεια που τελικά θα μπορούσε να τους αλλάξει γνώμη. Έτσι, τα σύμβολα μοιάζουν πολύ με τα λογότυπα εταιρειών. Χρησιμοποιούνται για σκοπούς μάρκετινγκ.
Η ανάπτυξη της γλώσσας προέρχεται από την ανθρώπινη δράση και έχει επηρεαστεί από διάφορους πολιτισμούς. Κάθε πολιτισμός έχει αναπτύξει το δικό του είδος γλώσσας ως αντανάκλαση αυτού του πολιτισμού. Η σχέση μεταξύ πολιτισμού και γλώσσας είναι αμφίδρομη: ο πολιτισμός επηρεάζει τη χρήση της γλώσσας και αντίστροφα. Η γλώσσα και η χρήση των λέξεων έχουν ισχυρό αντίκτυπο στη ζωή μας και στην αντίληψή μας για τον φυσικό και κοινωνικό κόσμο γύρω μας.
Ιστορική και σύγχρονη χρήση
Ένα από τα πιο γνωστά πολιτικά σύμβολα είναι η σβάστικα. Προέρχεται από την Ασία και χρησιμοποιείται ως σύμβολο της τύχης ή του ήλιου. Στη Δύση γνωρίζουμε την εκδοχή της, η οποία έχει περιστραφεί κατά 45°, ως σύμβολο του Εθνικοσοσιαλισμού (Ναζισμού). Αυτό που πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν είναι ότι οι Ναζί ανέλαβαν επίσης τον έλεγχο της γερμανικής γλώσσας χρησιμοποιώντας ευφημισμούς και συνθήματα. Μια επιχείρηση μαζικής δολοφονίας, για παράδειγμα, ονομαζόταν aktion που σημαίνει «δράση» (σ.σ. κάτι αντίστοιχο με την λέξη «παρέμβαση» που χρησιμοποιούν οι αριστεροί σοσιαλιστές για τις βίαιες επιθέσεις τους).
Αν και η πολιτική ατζέντα έχει αλλάξει και οι μαζικές δολοφονίες ορισμένων ανθρώπων δεν βρίσκονται πλέον στην ημερήσια διάταξη, βλέπουμε τα ίδια πράγματα να συμβαίνουν σήμερα σε ένα εντελώς νέο επίπεδο. Στη Σουηδία, όπου ζω, οι αριστεροί υπέρμαχοι της ισότητας άρχισαν να αναλαμβάνουν τον έλεγχο της χρήσης της σουηδικής γλώσσας στις αρχές της δεκαετίας του 2010. Η σημαία του ουράνιου τόξου και το σύμβολο του γυναικείου φύλου υιοθετήθηκαν σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και αυξάνονται σε δημοτικότητα.
Όσον αφορά τη χρήση της γλώσσας, υπάρχουν πολλές λέξεις στη σουηδική γλώσσα που έχουν σχεδόν απαγορευτεί για να ταιριάζουν στην άποψη περί εξισωτισμού. Το σουηδικό λεξικό ορθογραφίας Svenska Akademiens Ordlista (SAOL) προσθέτει νέες λέξεις περί ισότητας στο γλωσσάριό του κάθε χρόνο και αφαιρεί παλαιότερες λέξεις με «λιγότερη συμπεριληπτικότητα» και «αρνητισμό». Η πιο συζητημένη νέα λέξη στα σουηδικά είναι η προσωπική αντωνυμία hen με ουδέτερο φύλο. Μέχρι πρόσφατα, χρησιμοποιούσαμε την han, που σημαίνει «αυτός», και την hon, που σημαίνει «αυτή». Παρόλο που οι Σουηδοί εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τις λέξεις για «αυτός» και «αυτή», η λέξη hen με ουδέτερο φύλο χρησιμοποιείται πιο συχνά. Ειδικά στα mainstream μέσα ενημέρωσης και στους κοινωνικούς κύκλους.
Τι μπορούν να διδαχθούν οι φιλελεύθεροι
Τα σύμβολα και οι λέξεις έχουν αποδειχθεί ισχυρά εργαλεία και υποστηρίζω σθεναρά ότι οι φιλελεύθεροι πρέπει να τα χρησιμοποιούν κι αυτά. Δυστυχώς, ο φιλελευθερισμός δεν έχει ένα συγκεκριμένο σύμβολο. Αν και αρχικά δεν ήταν φιλελεύθερο σύμβολο, η σημαία του Γκάντσντεν έχει υιοθετηθεί από πολλούς φιλελεύθερους και είναι ίσως το πιο χρησιμοποιούμενο και αναγνωρίσιμο σύμβολο για τον φιλελευθερισμό.
Όπως κάθε άλλη πολιτική ιδεολογία, ο φιλελευθερισμός έχει τα διαφορετικά του είδη. Έτσι, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν η αναρχοκαπιταλιστική σημαία και το σύμβολο a3 του αγορισμού (agorism). Το ερώτημα είναι, χρειάζεται ο φιλελευθερισμός το δικό του σύμβολο ή πρέπει να μείνουμε στην παλιά καλή σημαία του Γκάντσντεν; Δεδομένου ότι η σημαία του Γκάντσντεν συνδέεται ήδη με τον φιλελευθερισμό, έχει ένα πλεονέκτημα έναντι ενός πιθανού νέου συμβόλου. Ωστόσο, η σημαία του Γκάντσντεν είναι ένα μάλλον περίπλοκο σύμβολο για να το σχεδιάσει κανείς με το χέρι ή για να φτιάξει κανείς κοσμήματα, όπως μενταγιόν, με βάση αυτό. Ένα νέο σύμβολο, επομένως, θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο.
Όσον αφορά τη γλώσσα και τη σημασιολογία, πιστεύω ότι οι φιλελεύθεροι θα πρέπει να φρεσκάρουν το λεξιλόγιό τους και να αποκαλούν τα πράγματα όπως είναι. Θα παρουσιάσω μερικές προτάσεις για το τι μπορούν να κάνουν οι φιλελεύθεροι για να βελτιώσουν τη ρητορική και τον καθημερινό τους λόγο.
Καταρχάς, δεν υπάρχει ιδιωτικός τομέας εκτός από τις μαύρες αγορές. Ο ιδιωτικός τομέας, όπως τον γνωρίζουν οι περισσότεροι, είναι απλώς ψευδο-ιδιωτικός, καθώς υπόκειται σε αυστηρές ρυθμίσεις και φορολογία.
Δεύτερον, απαιτείται η σωστή χρήση του όρου «ιδιοκτησία» για να κατανοήσουν οι μη φιλελεύθεροι την έννοια της πραγματικής ιδιοκτησίας. Οι φιλελεύθεροι έχουν από κοινού μια καλή αντίληψη του τι είναι η ιδιοκτησία. Έτσι, αναγνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει η έννοια της δημόσιας ιδιοκτησίας. Και πάλι, πείτε την με το όνομά της: δημόσια χρήση. Ο νούμερο ένα δημόσιος κίνδυνος για εμάς, το κράτος, αξίζει ένα πιο κατάλληλο όνομα, όπως ο όχλος ή το μονοπώλιο του εξαναγκασμού και της βίας.
Τέλος, θέλω να παρακαλέσω τους φιλελεύθερους και τους Αυστριακούς να αποφεύγουν τη χρήση του όρου καπιταλισμός. Με την πάροδο των ετών, ο όρος έχει παρερμηνευτεί και έχει χρησιμοποιηθεί τόσο αρνητικά, που δεν υπάρχει κανένα όφελος από τη χρήση του. Πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι ζούμε σε μια μικτή οικονομία και ότι δεν υπάρχει πραγματικός καπιταλισμός σε καμία χώρα σήμερα. Προτείνω να χρησιμοποιούμε τους όρους ελεύθερη αγορά, laissez-faire ή οικειοθελείς ανταλλαγές (αγορά) όταν μιλάμε για πραγματικό καπιταλισμό.
