Επιστολή από την Ρωσία, την απαγορευμένη χώρα
Άρθρο του Michael J. Sutton, που δημοσιεύτηκε στις 18/8/2023 από το Brownstone Institute
Η υστερία του Covid δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Είμαστε σε πόλεμο, όχι ενάντια στα έθνη ή την ιδεολογία, αλλά ενάντια στον ολοκληρωτισμό. Ο εχθρός από το παρελθόν επέστρεψε, μετά από δεκαετίες λήθαργου. Παλιότερα πίστευα ότι δεν υπήρχε ελπίδα, αλλά ευρισκόμενος στη Ρωσία και βλέποντας όλες αυτές τις εταιρείες που έχουν απορρίψει τις κυρώσεις του δυτικού Imperium, ενδεχομένως να έκανα λάθος
Γράφω από τη Ρωσία, μια απαγορευμένη χώρα, που η αυστραλιανή κυβέρνηση μας λέει ότι δεν επιτρέπεται να επισκεφτούμε. Ωστόσο, οι περισσότεροι (εκπατρισμένοι) Ρώσοι, οι οικογένειες και οι φίλοι τους έρχονται εδώ, έτσι κι αλλιώς. Για την Αυστραλία, η Ρωσία αποτελεί ταμπού λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, και έτσι οι κυρώσεις έπληξαν το συνάλλαγμα, το διαδίκτυο και τις τραπεζικές υπηρεσίες. Ωστόσο, οι κυρώσεις είναι μια σουρεαλιστική κατάσταση. Τα σούπερ μάρκετ ξεχειλίζουν από αγαθά, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το Gmail και το Google και έχουν smartphone, και τα εμπορικά κέντρα είναι γεμάτα με τα ίδια αρώματα που μπορεί να βρει κανείς σε οποιοδήποτε δυτικό έθνος.
Αυστραλία εναντίον Ρωσίας
Η Αυστραλία υπερηφανεύεται για την ελευθερία και δημοκρατία της, όμως οι άνθρωποι έχουν κοντή μνήμη. Οι Αυστραλοί βίωσαν τρία έτη στρατιωτικού νόμου υπό την υστερία του Covid (2020-2022), όταν οι δημοκρατικές ελευθερίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ελευθερία μετακίνησης και συνέρχεσθαι περιορίστηκαν για χάρη ενός ιού, για τον οποία ψεύδονταν επί τρία χρόνια, και εξακολουθούν να το κάνουν.
Η Αυστραλία «Στάθηκε στο πλάι της Ουκρανίας», (‘‘Stand with Ukraine’’) αλλά δεν είναι ειρηνόφιλο κράτος και δεν υποστηρίζει την ειρήνη. Οι Αυστραλοί αγαπούν τον πόλεμο. Είναι ένα κράτος μισθοφόρων. Οι Αυστραλοί θα πάνε όπου τους στείλουν, ακόμα κι αν δεν είναι προσκεκλημένοι. Από το 1885 έως το 1965, η Αυστραλία έκανε τα χατήρια των Βρετανών και από το 1966 μέχρι σήμερα, η Αυστραλία κάνει τα χατήρια της Ουάσιγκτον. Κάθε πολιτικό ηγέτη ή ακαδημαϊκό που αμφισβητεί τον αμερικανικό έλεγχο στην Αυστραλία τον περιμένει μια ήσυχη καριέρα στην αφάνεια. Για χρόνια, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι βρίσκονται σε κατάσταση έκστασης με την προοπτική ενός ολοκληρωτικού πολέμου ενάντια στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Θέλουν ένα κομμάτι από τα ερείπια του Πεκίνου ή της Ταϊβάν ή και των δύο, που τους έχει υποσχεθεί η Ουάσιγκτον.
Η Αυστραλία το αποκαλεί «ελευθερία», ωστόσο την ξέρουμε και με το πραγματικό της όνομα: «χρήματα». Αυτός είναι ο λόγος που βρίσκονται και στην Ουκρανία: όχι για την δημοκρατία, αλλά για κάποιο μερτικό κατά την «περίοδο ανασυγκρότησης», που μας είπαν από τον Φεβρουάριο του 2022 πως ήταν προ των πυλών.
Η Αυστραλία διώκει την αυστραλο-ρωσική κοινότητα, ειδικά τα παιδιά, έτσι ώστε μια μικρή, επιλεγμένη ομάδα εταιρειών με έδρα την Αυστραλία να είναι σε θέση να αποκομίσει κέρδη, όταν η σύγκρουση τελειώσει. Αυτά τα οφέλη -και κάποια άλλα- θα ρεύσουν σαν βαθύ ποτάμι προς όλους τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους, τους θρησκευτικούς ηγέτες, και τους υπόλοιπους που βρίσκονται στο συρμό του «Stand with Ukraine». Στο μεταξύ, το κράτος κάνει τα στραβά μάτια σε διάφορες άβολες αλήθειες. Υπάρχει, για παράδειγμα, μια αυστραλιανή εκκλησία που φέρεται να έστελνε χρήματα εδώ και χρόνια στο τάγμα Azov, για να βοηθήσει στον πόλεμο τους εναντίον της Ρωσίας, στο όνομα του Ιησού, φυσικά. Η Αυστραλία, σε αντίθεση με την Αμερική, δεν έχει χαρακτηρίσει το Azov ως τρομοκρατική οργάνωση. Αυτή η μεγάλη εκκλησία ζήτησε επίσης από τους πιστούς της να καταγγείλουν την πίστη τους στη Ρωσία, ή αλλιώς να αντιμετωπίσουν την απέλαση. Πάντως την τελευταία φορά που διάβασα την Καινή Διαθήκη, ο Ιησούς δεν είναι φασίστας.
Μήπως η Αυστραλία «στάθηκε στο πλάι του Ιράκ» όταν η Αμερική συμμετείχε σε μια «παράνομη και ανήθικη εισβολή» σε αυτό το έθνος; Τελούσαν τότε οι εκκλησίες αγρυπνίες προσευχής για τον ιρακινό λαό; Διέκοψε η Αυστραλία τις τραπεζικές, πιστωτικές και διαδικτυακές υπηρεσίες με την Αμερική; Όχι βέβαια. Το μεγάλο μισθοφορικό κράτος του Ειρηνικού έδωσε εσπευσμένα στρατεύματα, με την υπόσχεση να λάβει κάποιο μερίδιο από την πίτα, αφ’ ότου το Ιράκ θα είχε σπρωχτεί πίσω στη Λίθινη Εποχή. Ο αείμνηστος Simon Crean ήταν ένας από τους λίγους πολιτικούς που τάχθηκαν κατά της στρατιωτικής δράσης εκτός του πλαισίου του ΟΗΕ. Η καριέρα του τελείωσε και κάποιοι άλλοι, που υποστήριξαν το αμερικανικό δόγμα του ατέρμονων πολέμων, πήγαν μπροστά. Αυτές τις μέρες, ούτως ή άλλως κανείς δεν επιτρέπεται να μιλήσει για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας στην Αυστραλία. Είναι ταμπού. Στρατιώτες και στρατηγοί είναι βυθισμένοι σε καταγγελίες για εγκλήματα πολέμου.
Δύση εναντίον Ρωσίας με πρόσχημα την Ουκρανία
Η Δύση δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για την ελευθερία της Ουκρανίας, καθώς πρόθυμα και με χαρά αφαιρεί τις ελευθερίες μας, από την Ουάσιγκτον ως την Καμπέρα. Εμείς οι δυτικοί αντιμετωπίζουμε μια αδυσώπητη, επίμονη και ολοκληρωτική επίθεση στις πολιτικές μας ελευθερίες, τις πεποιθήσεις μας, την πίστη μας και την ίδια μας την ύπαρξη από μια επιθετική μορφή νεοφασισμού που έχει αναδυθεί σαν καρκίνος μέσα από την παραπαίουσα δημοκρατία μας. Οι στρατιώτες θα πολεμήσουν για ελευθερίες στις οποίες η Δύση δεν πιστεύει πια, και όταν επιστρέψουν -εάν δεν έχουν διαμελιστεί, ή σκοτωθεί- θα φυλακιστούν, θα ακυρωθούν, ή θα μηνυθούν επειδή είπαν φράσεις όπως «Μόνο οι γυναίκες μπορούν να μείνουν έγκυοι», «ο Χριστός είναι ο Κύριος μου», «υπάρχουν μόνο άνδρες και γυναίκες» ή «το σεξ με ζώα δεν είναι σωστό».
Πιστεύω ότι κάποια στιγμή η Αμερική θα προδώσει την Ουκρανία. Υπάρχουν απόηχοι του Πολέμου της Κορέας, του Πολέμου του Βιετνάμ και του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου στην τρέχουσα δυσάρεστη κατάσταση, και τα φαντάσματα και οι δαίμονες από αυτές τις σκοτεινές περιόδους έχουν ξυπνήσει από τον λήθαργο. Εάν η ιστορία είναι κάτι που πρέπει να συμβουλευόμαστε, η Δύση δεν θα «Σταθεί στο πλάι της Ουκρανίας» για πάντα, και -όπως η Νότια Κορέα και το Νότιο Βιετνάμ- η Ουκρανία θα αντιμετωπίσει την ψυχρή πραγματικότητα της αμερικανικής στρατηγικής αναδιάταξης.
Οι Ρώσοι πολεμούν για αυτό που πιστεύουν ότι είναι η πατρίδα τους, και αυτό είναι κάτι που δεν καταλαβαίνει η Δύση. Το Ντονμπάς, δεν πιστεύουν ότι είναι κάτι άλλο εκτός από ρωσικό έδαφος. Στην πραγματικότητα, δεν είναι πόλεμος ενάντια στον ουκρανικό λαό, αλλά ενάντια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Όταν ξεκίνησε η πιο πρόσφατη σύγκρουση, περισσότεροι Ουκρανοί κατέφυγαν στη Ρωσία, παρά στη Δύση. Μάλιστα, η μεγαλύτερη κοινότητα Ουκρανών στον κόσμο βρίσκεται στη Ρωσία.
Ο Εμφύλιος Πόλεμος στο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας έχει τις ρίζες του στο πραξικόπημα του 2014, όταν η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ουκρανίας ανατράπηκε και εισήλθε η Αμερική. Μια εμφύλια σύγκρουση μαίνεται από το 2014 και ο φόρος αίματος και το ψυχολογικό τραύμα στην περιοχή του Ντονμπάς ήταν μια καταστροφή, αλλά τα δυτικά μέσα ενημέρωσης φρόντισαν να μην γίνουν πρωτοσέλιδο για σχεδόν μια δεκαετία. Αυτή η Ουκρανία είναι έργο της Αμερικής, και το Κίεβο το γνωρίζει πολύ καλά.
Η κατάσταση στην Ουκρανία είναι μια προέκταση της υστερίας του Covid. Οι ψεύτικες ειδήσεις έχουν τον πρώτο λόγο, καθορίζουν και διαμορφώνουν το αφήγημα και αποσιωπούν τη διαφωνία. Γνωρίζουμε τώρα ότι τα δυτικά στρατεύματα βρίσκονταν στο πεδίο ακόμη και πριν από τον Φεβρουάριο του 2022. Γιατί; Γνωρίζουμε ότι τμήματα του ουκρανικού στρατού είναι ορκισμένοι φασίστες και οπαδοί της ανωτερότητας των λευκών, οπαδοί των ανθρώπων που ήταν υπεύθυνοι για τη δολοφονία χιλιάδων Εβραίων στο Ολοκαύτωμα. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλά (κάποιοι λένε 130 περίπου) βιολογικά εργαστήρια που χρηματοδοτούνται από την Αμερική στην Ουκρανία.
Κανένα από αυτά τα γεγονότα δεν αμφισβητείται, αλλά απλώς απορρίπτονται γιατί «δεν μας δίνουν την πλήρη εικόνα» ή ως «ρωσικές θεωρίες συνωμοσίας». Όμως, όπως και με την απάτη με τους φορητούς υπολογιστές του Hunter Biden και τα σκάνδαλα με τα εμβόλια, θα δούμε την σιωπηλή αποδοχή αυτών των γεγονότων από τα μέσα ενημέρωσης, επειδή η διαφορά μεταξύ θεωρίας συνωμοσίας και αλήθειας στις μέρες μας είναι μόλις ένας χρόνος περίπου.
Αν υπάρχει ακόμα κι ένα ίχνος φασισμού στην Ουκρανία, οι Ρώσοι θα φροντίσουν να τον απομακρύνουν. Δεν θα υποχωρήσουν, γιατί ο αντιφασισμός είναι βαθιά ριζωμένος στο αίμα τους. Η Ρωσία έχασε 30 εκατομμύρια στον πόλεμο με τους φασίστες και τους συμμάχους τους και δεν υπάρχει οικογένεια που να μην επηρεάστηκε. Ενώ η Ιαπωνία εξακολουθεί να λέει ψέματα για το παρελθόν της εν καιρώ πολέμου, η Αυστραλία επινοεί το παρελθόν της, και η Αμερική αναθεωρεί την ιστορία του Ψυχρού Πολέμου, η Ρωσία θυμάται το παρελθόν. Οι Ρώσοι είναι πολύ καλοί στο να αντιμετωπίζουν το παρελθόν τους και έχουν μνημεία και μουσεία για τα πάντα. Οι Ρώσοι έχουν βαθιά επίγνωση του παρελθόντος τους. Έχουν ένα μνημείο ακόμη και για τους τάφους των ναζί αξιωματικών και στρατιωτών που πέθαναν σε ρωσικό έδαφος.
Οι Ρώσοι θυμούνται, ενώ εμείς στη Δύση είμαστε πολύ καλοί στο να ξεχνάμε. Στην Αμερική, οι Δημοκρατικοί μπορούσαν να ουρλιάζουν για τέσσερα χρόνια ότι ο Τραμπ ήταν ένας παράνομος Πρόεδρος και δεν υπήρξαν συνέπειες. Αν ο Τραμπ ή οι υποστηρικτές του πουν το ίδιο για το 2020, αποκαλούνται εγχώριοι τρομοκράτες και εγκληματίες. Στην Ιαπωνία, οι περισσότεροι εξακολουθούν να αρνούνται τη σφαγή του Νανκίνγκ και ξεχνούν ότι ήταν η είσοδος του Στάλιν στον πόλεμο που έφερε την Ιαπωνία σε άνευ όρων παράδοση. Σε ένα ή δύο χρόνια, η επόμενη κρίση θα είναι η «Κλιματική Υστερία» και σε όποιον προσπαθήσει να μιλήσει για τα δεινά των Ουκρανών θα του πουν «Σκάσε, σταμάτα να μιλάς, προχώρα, δεν υπάρχει τίποτα να δεις εδώ».
Επιχειρηματικότητα και ελευθερία
Ωστόσο, δεν υπάρχουν μόνο άσχημα νέα. Στον 20ό αιώνα είδαμε την ανάδυση τεράστιων εθνικών, υπερεθνικών και παγκόσμιων εταιρειών. Ο αντίκτυπος αυτών των τύπων επιχειρήσεων έχει μελετηθεί λεπτομερώς, και ωστόσο, υπάρχουν πολλά που είναι ακόμα αινιγματικά. Υπάρχουν δύο είδη εταιρειών σήμερα, εκείνες στο πλευρό του φιλελευθερισμού και της ελευθερίας, και εκείνες στο πλευρό της τυραννίας και του φασισμού. Υπάρχουν εταιρείες συνδεδεμένες με το κράτος και εταιρείες που υπερβαίνουν το κράτος. Υπάρχουν εκείνες οι εταιρείες των οποίων οι στόχοι συνδυάζονται με τις ιδέες της ελευθερίας και της δημοκρατίας, και εκείνες των οποίων ο σκοπός συνδέεται με την εξωτερική πολιτική. Το αν οι εταιρείες είναι φάροι φωτός ή φορείς του σκότους εξαρτάται στην πραγματικότητα από το πλαίσιο στο οποίο λειτουργούν. Χωρίς την εταιρική υποστήριξη του φιλελευθερισμού και της ελευθερίας, το κίνημα θα εξαφανιστεί σαν την πρωινή δροσιά.
Αυτό που βλέπουμε στον πόλεμο της Αμερικής στην Ουκρανία είναι μια πολύ πιο ξεκάθαρη εικόνα του μέλλοντος του καπιταλισμού. Βασικά, οι περισσότερες εταιρείες βρίσκονται στο πλευρό της Ρωσίας. Είμαι έκπληκτος που τόσες πολλές εταιρείες εξακολουθούν να είναι εδώ, παρά τις κυρώσεις και παρά τις προσπάθειες του αμερικανικού ιμπεριαλιστικού κράτους να περιορίσει τις δραστηριότητές τους, καθώς και τις διάχυτες ψεύτικες ειδήσεις που διαχειρίζονται τα ΜΜΕ σε μέρη όπως η Αυστραλία. Αυτό μου δείχνει ότι ο ιμπεριαλισμός υποχωρεί και η ελευθερία μπορεί να έχει συμμάχους σε απίθανα μέρη.
Το κίνημα «Stand with Ukraine» είναι μια κυνική απάτη που προωθείται από τις εταιρείες που κινούν τα νήματα του Μπάιντεν και του ΝΑΤΟ. Είναι στην πραγματικότητα η μεγαλύτερη επιχείρηση πώλησης όπλων στην ιστορία, με «ζωντανές» δοκιμές όπλων σε πόλεις και χωριά ενός έθνους, για το οποίο κανείς στη Δύση δεν ενδιαφέρεται πραγματικά. Ακόμη και η Αυστραλία παραχωρεί με προθυμία το μοναδικό της θωρακισμένο φορτηγό στην Ουκρανία δωρεάν, ώστε τα «Bushmasters» της να μπορέσουν να δοκιμαστούν ενάντια σε ρωσικά τανκς και πυραύλους.
Αμερική εναντίον Κίνας;
Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο στόχος της Αμερικής είναι να επιφέρει την κατάρρευση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ώστε να μπορέσει να εισχωρήσει σε αυτήν και να υποστηρίξει την αμερικανική οικονομία, που βρίσκεται σε μια κρίσιμη παρακμή από τη δεκαετία του 1970. Υπάρχει κάποια βάση σ’ αυτό, αλλά πιστεύω ότι το φάντασμα του Φράνκο χορεύει γύρω από το Κίεβο. Η Ουκρανία είναι μια πρόβα για τον πόλεμο με την Κίνα. Η Αμερική ελπίζει ότι μπορεί να προκαλέσει την Κίνα στην Ταϊβάν και ότι στη σύγκρουση που θα επακολουθήσει, η Κίνα θα πέσει όπως και τον 19ο αιώνα, έτοιμη να λεηλατηθεί, εννοώ δεδομένης της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας» των ΗΠΑ.
Μόνο ένας ανόητος θα ήθελε να τα βάλει με την Κίνα. Τουλάχιστον η Ρωσία έχει την Ορθόδοξη πίστη, όπως και οι Παλαιοί Πιστοί, και αμφότεροι πιστεύουν στο χριστιανικό δόγμα της συγχώρεσης. Οι Κινέζοι δεν συγχώρεσαν ποτέ την Ιαπωνία, οπότε αυτό θα όφειλε να δίνει στη Δύση έναν λόγο να είναι πιο διστακτική. Η Ιαπωνία, για κάποιο λόγο, είναι ενθουσιασμένη που θα πάει ξανά σε πόλεμο με την Κίνα, επανεξοπλιζόμενη γρηγορότερα από ό,τι ένας σκίουρος που μαζεύει καρύδια το φθινόπωρο. Ελπίζω το Τόκιο να έχει ένα καλό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας γιατί θα το χρειαστεί. Θα έχουν μεγαλύτερα προβλήματα από το να μολύνουν τον ωκεανό με το ραδιενεργό τους νερό τα επόμενα χρόνια, αν προχωρήσουν σε αυτό το καταστροφικό μονοπάτι.
Γιατί επιλέχθηκε η Ουκρανία;
Γιατί στην Ουκρανία; Γιατί όχι κάπου αλλού; Για είκοσι χρόνια, οι κατασκευαστές όπλων ήταν πανευτυχείς με τις αποτυχημένες πολιτικές της Αμερικής στη Μέση Ανατολή, με τους πολέμους που δεν επρόκειτο να λήξουν ποτέ. Μετά τη σκανδαλώδη και απότομη αποχώρηση από το Αφγανιστάν, αυτές οι εταιρείες έψαχναν για έναν νέο πόλεμο, και όταν η Ρωσία συνειδητοποίησε ότι η Δύση την είχε προδώσει στις Συμφωνίες του Μινσκ, γεννήθηκε το λεγόμενο «Stand by Ucraine» στις 22 Φεβρουαρίου. Το προγραμμάτιζαν για κάμποσο καιρό. Ταίριαζε επίσης στον Τζο Μπάιντεν, γιατί επί θητείας του (ως αντιπρόεδρος του Ομπάμα), η εμπλοκή της Αμερικής στην Ουκρανία επιταχύνθηκε.
Ο Τζο λατρεύει την Ουκρανία για κάποιο λόγο. Η οικογενειακή και πολιτική ιστορία του Τζο εκδηλώθηκε στην Ουκρανία, μια δημόσια και γνωστή ιστορία για την οποία κανείς δεν επιτρέπεται να μιλήσει. Ποιος νοιάζεται για την ελευθερία... Υπάρχουν περισσότερα ταμπού για τους συνδέσμους του Μπάιντεν στην Ουκρανία παρά για τα UFO στην Αμερική. Η Αμερική αρνείται να υποστηρίξει τις διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα επειδή αυτό βοηθά τις πιθανότητες επανεκλογής του Τζο το 2024. Ίσως ο Τζο να πάρει το Νόμπελ Ειρήνης στην πορεία, αλλά μέχρι τότε μάλλον δεν θα ξέρει τι είναι το Νόμπελ.
Σοβιετική Ένωση και σύγχρονη Δύση: εκλεκτικές συγγένειες
Ενώ ξένοι μισθοφόροι πολεμούν στην Ουκρανία για την «ελευθερία», εμείς στη Δύση ταλαντευόμαστε στην άκρη μιας πολιτικής αβύσσου. Το μέλλον μας δεν θα είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που συνέβη στη Ρωσία του Στάλιν. Οι παραλληλισμοί με το σήμερα είναι βαθιά ανησυχητικοί. Το μόνο που χρειαζόταν τότε , ώστε να σταλεί κάποιος στα στρατόπεδα επανεκπαίδευσης του Στάλιν, ήταν μια κατηγορία. Περίπου 1,6 εκατομμύρια άνθρωποι στάλθηκαν στα Γκουλάγκ και εκατομμύρια άλλοι ακυρώθηκαν, καταγγέλθηκαν, τιμωρήθηκαν ή δολοφονήθηκαν.
Όπως με το κίνημα #MeToo και την Κουλτούρα της Ακύρωσης (Cancel Culture), το μόνο που χρειαζόταν ήταν μια κατηγορία, και οι άνθρωποι είδαν την ευκαιρία να καταστρέψουν τους εχθρούς τους, τους ανθρώπους που ζήλευαν και περιφρονούσαν, ακόμη και τους ερωτικούς αντίζηλους. Υπήρξαν ελάχιστες γνήσιες έρευνες. Εκατομμύρια καταδικάστηκαν άδικα και υπέφεραν. Η Ορθόδοξη Εκκλησία υπέφερε τρομερά.
Άκουσα για μια ιστορία για ένα αθώο ζευγάρι που ζούσε στη Λευκορωσία λίγα χρόνια πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτόν που οι Ρώσοι αποκαλούν Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Είχαν μια αγελάδα. Ήταν εργατικοί άνθρωποι που είχαν μια πολύτιμη συνεισφορά στο χωριό τους, αλλά κάποιος ζήλευε που είχαν αγελάδα και τους κατήγγειλε στους σταλινικούς ότι δεν ήταν πατριώτες. Αναγκάστηκαν να διασχίσουν τη Ρωσία στα μέσα του χειμώνα με τα πέντε παιδιά τους. Όλα τα παιδιά πέθαναν.
Επανεγκαταστάθηκαν στα Ουράλια Όρη, τη ραχοκοκαλιά της ρωσικής βιομηχανίας και δημιουργικότητας, και ξαναέχτισαν τη ζωή τους. Παρά τις δρακόντειες αντιθρησκευτικές πολιτικές της εποχής, η μητέρα συνήθιζε να λέει «Ο Κύριός μου ο Θεός με οδηγεί». Ο Θεός τους έδωσε κι άλλα παιδιά, για να απαλύνει τον πόνο της απώλειας των άλλων. Οι γονείς δούλεψαν σκληρά και ήταν πολύ πιο επιτυχημένοι στα Ουράλια Όρη απ’ ό,τι στα δυτικά. Τα παιδιά τους απολάμβαναν παραγωγικές ζωές, με σεβασμό από όλους τους γύρω τους.
Αργότερα στη ζωή τους, επέστρεψαν στο σπίτι τους, στο ερειπωμένο χωριό της νιότης τους. Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού είχαν σκοτωθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου. Πήγαν στο σπίτι του «Ιούδα» τους, ενός εμβρόντητου άντρα, που ζούσε μέσα στην αθλιότητα, τη βρωμιά και τη φτώχεια. Είχαν μόνο μια ερώτηση για εκείνον: «Άξιζε τον κόπο;» Δεν είχε απάντηση και απλώς τους κοίταζε με μια τρομοκρατημένη σιωπή.
Ο πόλεμος εναντίον του σύγχρονου ολοκληρωτισμού
Κατά τη διάρκεια της υστερίας του Covid, χιλιάδες άνθρωποι κάλεσαν την αστυνομία για να καταδώσουν τους φίλους και την οικογένειά τους, που παραβίαζαν τις διατάξεις του στρατιωτικού νόμου στην Αυστραλία. Τώρα, η Cancel Culture είναι αχαλίνωτη, αν και το κίνημα #MeToo δέχτηκε μεγάλα πλήγματα πρόσφατα, με το νομικό σύστημα να υποστηρίζει πλέον τις δέουσες δικαστικές διαδικασίες.
Η υστερία του Covid δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Είμαστε, φίλοι μου, σε πόλεμο, όχι ενάντια στα έθνη ή την ιδεολογία, αλλά ενάντια στον φασισμό. Ο παλιός εχθρός επέστρεψε στον κόσμο, μετά από δεκαετίες λήθαργου. Είναι μια υπαρξιακή απειλή. Το μόνο πράγμα που μισεί είναι η ελευθερία. Παλιότερα πίστευα ότι δεν υπήρχε ελπίδα, αλλά ευρισκόμενος στη Ρωσία και κοιτάζοντας όλες τις εταιρείες που έχουν απορρίψει τις ντιρεκτίβες από το δυτικό Imperium, ίσως να έκανα λάθος.
Ίσως υπάρχει ελπίδα, αν και το μονοπάτι μπορεί να περνάει μέσα από τα βάσανα και τον πόνο. Συνήθως έτσι είναι, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί αξίζει να παλέψεις για την ελευθερία. Στις μέρες μας, σημασία έχει η ελευθερία.
Δείτε επίσης τα μεταφρασμένα άρθρα:
« Τέσσερις άβολες αλήθειες για τον πόλεμο στην Ουκρανία, κόντρα στο συστημικό αφήγημα »
« Πώς η Δύση προξένησε τον πόλεμο στην Ουκρανία »
« Το κατεστημένο απεχθάνεται τον Πούτιν γιατί δεν είναι πολιτικά «ορθός» ; »
« Η νέα φαεινή ιδέα του ΝΑΤΟ: ‘‘Να ξεκινήσουμε έναν πόλεμο με την Κίνα!’’ »
Ο αιδεσιμότατος Δρ. Michael J. Sutton υπήρξε πολιτικός οικονομολόγος, καθηγητής, ιερέας, πάστορας και τώρα εκδότης. Είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος της Freedom Matters Today, εξετάζοντας την ελευθερία από χριστιανική σκοπιά. Αυτό το άρθρο προέρχεται από το βιβλίο του: Freedom from Fascism, A Christian Response to Mass Formation Psychosis, που διατίθεται μέσω του Amazon.